Można żestom, a można słowom
Pojasnyty, szczo ty chotiw,
Je u nas w Ukrajini owocz
Dlja nebażanych żenychiw.
Newybahływyj skromnyj owocz
Na horodach usich roste,
Ja pro ńoho zawodżu mowu,
Szczob pidkresłyty same ce!

Pryspiw:
Pro ce, pro ce
Kożen dobre znaje:
Harbuz roste,
A chwostyk usychaje. (wes' kupłet – 2)

Szcze moji ne wtomyłys' oczi
I neduh mene ne pidkosyw,
Szcze ja możu i szcze ja choczu,
Szcze u mene dostatńo sył!
Ta łeżyt' na mojich ramenach
Łit mynułych nełehkyj hruz,
I żywit staw, czomus', u mene
Jak wełykyj takyj harbuz.

Pryspiw

Nu, zwyczajno ż ne wypadkowo
Na horodach usich roste
Newybahływyj skromnyj owocz –
Pam’jatajmo, chłopci pro ce...
Pro ce kożen dobre znaje:
Harbuz roste, a chwostyk usychaje...