Wona prokynet'sja do ranku,
Czy może zowsim ne zasne.
Prywitne sonce kriz' firanku
W jiji obłyczczja zazyrne
Nechytri wraniszni turboty,
I kawa czorna ta hirka.
I mow na kryłach na robotu
Łetyt' sturbowana taka.

Pryspiw:
Krasywa żinka nezamiżnja
Stojit', zadumawszys' w metro.
W jiji oczach peczal torisznja,
A na wustach żurby dobro.
Krasywa żinka nezamiżnja
Oczej do Was ne pidijma.
Wona szcze może buty niżna,
Ałe w duszi jiji zyma.

Czy dolja tak pożartuwała?
Czy szczos' ne skłałos' u żytti?
Do neji swatałys' czymało
Ta wse ne ti, ta wse ne ti.
I wże szepoczut'sja susidy
Z nedobrym wyrazom obłycz,
Szczo w inszych wże dorosli dity,
A cja huljaje deń ta nicz.

Pryspiw

A j by prosto posmichnutys',
Żurboju kynuwszy do nih,
I nespodiwano prosnutys'
W obijmach niżnych i micnych.
I na robotu ne łetity,
A wyjty z nym, kochanym, udwoch.
I chaj sobi płetut' susidy –
Suddja jim Boh, suddja jim Boh.

Pryspiw

Krasywa żinka nezamiżnja...