Ja pryjszła, ja zdałas' w twij p’jankyj połon,
Szczastja med ja pyła iz twojich dołoń.
Daruwaw kożnu nicz ty meni kochannja,
Wiryt' chtos', abo ni, ałe ż tak buło.

Ja taka, ja taka, chto łjubyw – toj znaje,
Szczo bida ne żywe tam, de je łjubow.
Chaj dusza u slozach, ałe ja spiwaju,
A łjubow nazawżdy tajemnycja dwoch.

Pryspiw:
Kazały dobri łjudy, kazały ta j ne raz,
Szczo nam udwoch dobra ne bude, ałe wse harazd.
Kazały dobri łjudy, kazały ta j ne raz,
Szczo szczastja nam udwoch ne bude, ałe wse harazd. (wes' kupłet – 2)

Chaj na schid witer znow zranku powerne,
Ałe ty ne zabud' jak łjubyw mene.
Howorjat', szczo chotjat', a meni bajduże,
Hrim bidy, jak zawżdy, dim nasz obmyne.

Ja taka, ja taka, chto łjubyw – toj znaje,
Szczo bida ne żywe tam, de je łjubow.
Chaj dusza u slozach, ałe ja spiwaju,
A łjubow nazawżdy tajemnycja dwoch.

Pryspiw (2)

Kazały dobri łjudy, kazały ta j ne raz...
Ałe wse harazd... ałe wse harazd!