Szcze chołodni prohnozy w synoptykiw,
Ałe wże, jak wid tepłoho dotyku,
Prokydajut'sja płjuszewi kotyky
U hustych werbołozach Desny.
Neprymitni i nenadokuczływi,
I krasoju prosti, ne ohłuszływi,
Ta, mow june kochannja, zworuszływi,
Perszi kwity nowoji wesny.

Ne piwoniji i ne hortenziji,
Bez żorżyn i narcysiw pretenziji,
I ne wytrymat' jim konkurenciji
Iz buketom hwozdyk czy ławand...
Jich benteżat' efekty j owaciji
I widljakuje poetyzacija,
Ałe jich nenaw’jazływa hracija
Warta rozkoszi pysznych hirljand.

Chtos' obożnjuje riznu ekzotyku,
Chtos' – ampir, chtos' – baroko czy hotyku...
A meni siri j łahidni kotyky
Je myliszi darunkiw usich!
Prynesy meni jich na pobaczennja –
I ti kwity, dlja mene pryznaczeni,
Budut' maty take ż same znaczennja,
Jak dlja inszych – trojandy w rosi!
Budut' maty, powir, bilsze znaczennja,
Niż dlja inszych – trojandy w rosi!