Hory bahrjancem krywawym spałachnuły
Z prominnjam soncja zachidnym proszczajuczys',–
Tak moje serce żałem zahoriłosja,
Z myłym, kochanym mojim rozłuczajuczys'.

Het' ponad morem, nad chwyljamy synimy
W’jut'sja, ne spynjat'sja czajeczky biliji.
De tebe majut' szukaty na bezwisti,
Myłyj mij, dumy moji bystrokryliji?

Pryspiw: (2)
Chto żywyj u c'omu switi,
Chto tut maje serce w hrudjach,
Druhom but', zijdy zi mnoju
Na strasznu wysoku weżu.

W sebe na weżi wohoń zapałyła ja,
Łjubyj, twoho worittja dożydajuczys',
Chaj win proswityt' po morju doriżeńku,
Szczob ne zbłudyw, ty, z czużyny wertajuczys'.

Swite mij, budu tebe dożydatysja,
W czornu, smutnuju czadru zahortatysja,
I posadżu kyparysowu hiłoczku,
Bude szczodnja wona sliz'my połytaja.

Pryspiw (3)