Oj p’je Bajda med-horiłoczku,
Ta ne deń, ne niczku,
Ta ne hodynoczku.

Pryjszow do ńoho car turec'kyj:
"Oj szczo ż bo ty robysz,
Bajdo mołodec'kyj?"

"Oj p’ju, carju, med-horiłoczku,
Ta ne deń, ne niczku,
Ta ne hodynoczku".

"Pokyń, Bajdo, bajduwaty,
Swataj moju doczku
Ta jdy carjuwaty!"

"Twoja doczka – pohanaja,
Wsja turec'ka wira –
Wira prokljataja".

Oj jak krykne car turec'kyj
Ta na swoji słuhy,
Słuhy mołodec'ki:

"Wiz'mit' Bajdu, izw’jażite
Ta za rebro hakom,
Hakom zaczepite!"

Wzjały Bajdu, izw’jazały
Ta j za rebro hakom,
Hakom zaczipały.

Wysyt' Bajda na duboczku
Ta ne deń, ne dwa,
Ta j ne odnu niczku.

Pryjszow do ńoho car turec'kyj:
"Oj szczo ty baczysz,
Bajdo mołodec'kyj?"

"Baczu, carju, dwa duboczky,
A na tych duboczkach
Sydjat' hołuboczky.

Dozwol, carju, łuczka wzjaty
Tobi na weczerju
Hołuboczka znjaty!"

Oj jak strelnuw Bajda z łuka –
Ta popaw carja
Pomiż sami wucha,

A carycju – w potyłycju,
A carewu doczku –
W samu hołowoczku.

"Tobi, carju, w zemli hnyty
Bajdi mołodomu
Med-horiłku pyty!"