Hej, na hori tam żenci żnut';
A popid horoju,
Popid zełenoju,
Kozaky idut'.

Poperedu Doroszenko;
Wede swoje wijs'ko,
Wede zaporożs'ke
Choroszeńko.

Po seredyni – pan chorunżyj;
Pid nym konyczeńko,
Pid nym woroneńkyj
Hraje dużyj.

A pozadu – Sahajdacznyj;
Szczo prominjaw żinku
Za tjutjun ta łjulku,
Neobacznyj.

– Hej, wernysja Sahajdacznyj,
Woz'my swoju żinku,
Widdaj tjutjun łjulku,
Neobacznyj.

– Meni z żinkow ne wozyt'sja;
A tjutjun i łjulka
Kozaku w dorozi
Znadobyt'sja.

Hej, chto w lisi, ozowysja;
Ta wykreszem ohnju,
Zakurymo łjulku,
Ne żurysja.