Jszły żowniry iz wijny
Ta j z dorohy zbłudyły.

Posidały w karty hrat',
Kazały sy pywa dat'.

– Ty, Kasunju, serdeńko,
Toczy pywa skoreńko.

Kasja pywa toczyła
Aż sja boczka błyszczała.

– Ty, Kasunju, serdeńko,
Szczo sja błyszczyt' jasneńko?

Czy na łyczku rum’janec',
Czy na palci perstenec'?

– Ne na łyczku rum’janec',
Łysz na palci perstenec'.

– Szynkaroczko mołoda,
Czy ne twoja to doczka?

– To ne moja doneczka,
To moja kucharoczka.

– Szczo ż by za nju tobi dat',
Szczoby z neju perespat'?

Czy dwa koni woroni,
Czy taljary zołoti?

– I dwa koni woroni,
J dwa taljary zołoti.

– Ty, Kasunju, serdeńko,
Steły postil borzeńko.

Kasja liżko stełyła
Ta j tjażeńko zitchnuła.

– Szczo ty, Kasju, zitchajesz,
Czy ty mene ne majesz?

– Jak że meni ne zitchat',
Koły każut' z bratom spat'?

– To po czim m’ja piznała,
Szo-s m’ja bratom nazwała?

Czy po konju woronim,
Czy po łyczku rum’janim?

– Ne po konju woronim,
Łysz po łyczku rum’janim.