Kanada je rozszyrena,
Na ciłyj swit wychwałena.
Ej, chto ju ne zna, naj sprobuje,
Paru centiw zaszporuje.

A ja ne znał, ta-m sprobuwał,
Paru centiw zaszporuwał.
Ej, ked-jem uż mał sedmu stowku,
Pustył-jem sja do New-Jorku.

A w New-Jorku szyf ładujut,
Szto nja na nim otszykujut,
Ej, ahenty sja dohwarjajut,
Że drahy szyfkarty majut.

A ja jim dał sto i dwacet,
Bo ja rus'kyj mładyj chłopec.
Ej, w starym kraju narodżenyj,
A w Kanadi wycwiczenyj.

Ked-jem na tu szyfu sidał,
Pana Boha-m prypomynał:
– Ej, pane Boże, bud' zo mnoju,
Pryprowad nja aż do kraju.

Ked-zme pryszły na stred morja,
Szyfkapitan na nas wołał:
– Ej, chłopy, meny, modlitesja,
Ide burka – topymesja.

Ked-zme pryszły na kraj morja,
Szyfkapitan na nas wołał:
– Ej, chłopy, meny, radujtesja,
Bo uż wydno hory, lisy.

Ked-jem pryszoł aż do Bremu,
Pytajut sja, ci mam żenu?
Ej, mam żenu premiłenu,
Idu ku nej na naszcziwku.

Ked-jem pryszoł do Berlina:
– Nalij, kaczmar, nalij wyna.
Ej, nalij toho czerwenoho,
Żeby łyczko zrum’janiło.

Ked-jem pryszoł do Awstriji,
Wszytko naspak obernuły.
Ej, pane Boże, szto tu było,
Że sja naspak obernuło?

Była wojna neszczasływa,
Szto pakosty narobyła.
Ej, narobyła w tej Awstriji,
Aj w tej wełykej Rusiji.

Pytałysja, de że ja był,
Że ja na tij wojni ne był?
Oj ne był, ne był, chwała Bohu,
Z Ameryky idu domu.

Ked-jem pryszoł aż dodomu,
Zakłopał na swoju bramu.
Ej, żena wyszła, otworyła
I tak sja mi pryhwaryła:

– Szto by-ste rad, mładyj pane,
Szto choczete na nicz w mene?
– Ej, serwus, żena, krasna ruża,
Prywitaj swojoho muża!

– Wytaj, wytaj ty, pijaku,
A chto ty dał na szyfkartu?
– Ej, sałonysty sja złożyły,
Szyfkartu mi wyminyły.