Bidnyj czołowik, bidnyj, ta ne maje zwidky żyty,
Prodaw swoje imuszczestwo ta j piszow służyty.

Prodaw swoje imuszczestwo j usi swoji składy,
Prodaw swoji usi składy – jide do Kanady.

Oj jide win do Kanady ta j stupni rachuje,
De ’ho niczka zachopyt', tam perenoczuje.

Jak pryjichaw do Kanady, staw win, rozdywywsja:
– Bidna ż moja hołowońka, w czużyj kraj zabywsja!

Na dobranicz usim na nicz, a wy, chłopci, czujte:
– Wy, pohani, jdit' dodomu, a fajni – noczujte.

Wy, pohani, jdit' dodomu ta ljahajte spaty,
A fajni łyszajtesja – szczos' budu kazaty.

Oj maju ja myłeńkoho ta za buszynoju,
Oj czuju ja czerez łjudy, szczo tuże za mnoju.

Oj banuje, ta j banuje, ta j perekazuje:
– Nechaj twoje biłe łyczko nichto ne cjułjuje.

– Nichto ż joho ne cjułjuje, tilko twij towarysz,
Kazaw że ty, mij myłeńkyj, szczo sja ne zabawysz.

Piszow że mij myłeńkyj w wiwtorok, w wiwtorok,
Zdaje my sja, mij myłeńkyj, szczo wże nedil sorok.

– Oj ne sorok, moja myła, ne sorok, ne sorok,
Tilky bude dwi nedili w wiwtorok, w wiwtorok.

Oj, jakby ty, żinko, znała, szczo w Kanadi bida,
Ty by meni peredała horobczykom chliba.

Oj, jakby ty, żinko, znała, szczo w Kanadi hore,
Ty by meni peredała synyczkoju soły.

Synyczkoju soły, zozulkoju wody –
Aż tohdy b ty, żinko, znała, szczo w Kanadi hore.

Oj Kanado, Kanadoczko, jaka ż ty zradływa,
Ne odnu ty diwczynońku z myłym rozłuczyła.