Tam na hori zymnyj witer wije,
Tam kozaczok pszenyczeńku sije.

Take sja mu diwcza namanuło,
Szto w zełenim haju pobłudyło.

Ty, kozacze, ty welkyj hultaju,
Wyprowad mja z zełenoho haju.

Jak ja pidu z haju tebe westy,
Budesz maty szto na rukach nesty.

A ne mam ja szto na rukach nesty,
Ne dam ja sja z dorożeńky zwesty.

A wyp’ju ja kwaterku horiwky,
Popribuju, szto za rozum w diwky.

Wypyj jednu, wypyj i druhuju,
Ta ne zwedesz mene mołoduju.

Tam na hori kozak owes kosyt,
Już mu diwcza ditynu prynosyt.

Ty, kozacze, na że sy ditynu,
Na moj weru z nym ja tja pokynu.

Na że, diwcza, korowu z teljatkom,
Ydy od mja z twojim pacholjatkom!

Ne choczu ja korowu z teljatom,
Ny ne pidu z twojim pacholjatom.

Na że, diwcza, woła rohatoho,
Yd mu hljadaj witcja własływoho.

Ne choczu ja woła rohatoho,
Bo-m mu naszła witcja własływoho.

Na że, diwcza, sto uwec, sto uwec,
Łem ne powidż, że ja jomu otec.

Ne choczu ja sto uwec, sto uwec,
Bo-m powiła, że ty jomu otec.

Na że, diwcza, barana, barana,
Łem ne powidż ty na mene sama.

Ne choczu ja barana, barana,
Bo-m powiła ja na tebe sama.

Yd że od mja, diwczyno napasna,
Ne moja to ditynońka własna.

Ne pidu ja, choc ja i napasna,
Bo to twoja ditynońka własna.

A maju ja antałoczok pywa,
Skupame my na tij hori syna.

Prynesu ja kwaterku horiwky,
Wypyjeme, jako muż zo żinkom.