Na zełenij ta i łuci
Pasło diwcza ta i uci.

Pryszow k ńomu pysznyj dworak:
Cy ty budesz żena moja?

Jak ja budu żena twoja,
A ked ja mam muża doma?

A szto by to uczynyty,
Czym by muża otrowyty?

A ydyj ty do zahradky,
Tam nakopasz biłoj m’jatky.

Namocz ty ej do skljanoczky,
Postawysz jej do switłyczky.

A jak pryde twij muż z polja:
Daj mu pyty, myła moja.

A jak pryszow jej muż z polja:
Daj mi pyty, żeno moja!

Poskoczyła do switłyczky,
Natoczyła piwskljanoczky.

A jak win sja toho napyw,
Za serdeńko sja ułapyw.

Żeno, żeno, wołaj dity,
Bo ja ydu w zemłju hnyty.

Żena dity zawołała,
Do dworaka łyst pysała.

Dworak, dworak, pysznyj dworak,
Już ja budu żena twoja.

Jak ty budesz żena moja,
Ked ty muża otrowyła?

Otrowyła-s muża swoho,
Otruła by-s mja samoho.

Na mja by-s sja rozzłostyła,
I mi by-s to uczynyła.

Dworak, dworak, pysznyj dworak,
Bodaj tebe kyj pokaraw!

Jak ty mene ta owdowiw,
Moji dity osyrotyw.