Dołe moja, dołe, wyoraw ja połe,
Posadyw na ńomu perekotypołe.
Dohljadaw staranno, poływaw szczorana,
Pyj sobi, byłynno bidna beztałanna.

Wże ż tobi ne treba cyhanom błukaty
I swojeji doli miż czużych szukaty.
Os' tobi majetok, zapuskaj korinnja,
Wysiwaj szczoroku mołode nasinnja.

Choczesz budesz łuhom, choczesz stanesz hajem,
Budesz sercju druhom i ptaszyni – rajem,
Łysz rosty wełyke... Wyrosło newirne,
I wtekło wid mene iz kochancem-witrom,
I wtekło wid mene iz kochancem-witrom...