Kryczat' dzwinky, mow treti piwni,
Wychodżu znow iz-za kulis,
Bażaje zał na wyszczim riwni,
Ja hraju smert' swoju na bis:
Łeżu zi szpahoju u hrudjach
Ta poky dija szcze żywa,
Żywyj i ja, chocz wmer na łjudjach
I wsi wże skazano słowa.

Żywa Ofelija, Pryczynna,
I toj Piwprywyd, Piwkorol,
Ta os' zawisy hiljotyna
Widtjała rol, widtjała rol.
Wostannje b’jut' łatunni żerła
Iz orkestrowoho kosza,
Aż zaraz czuju, szczos' pomerło
W meni czy tiło, czy dusza...

Parter i łożi bilja dzerkał,
Bałkon tecze płecze w płecze,
I łysz z hałerky, łysz z hałerky
Błyszczyt' chtos' paroju oczej.
Błyszczyt', kryczyt': "Rjatujte, probi!"
I rozumije, szczo darma,
Usi dawno wże w harderobi,
Wystaw s'ohodni bilsz nema.

Nema wystaw, nema rjatunku,
Je dweri, szapka i palto,
Tramwaj, budylnyk, boli w szłunku,
I toj nichto, nichto, nichto...
Konajut' potuhy wohnenni,
Zhasajut' kwitiw prominci,
I tretja smert' ide po sceni
Iz żowtym winykom w ruci.