Powertaw doli dyszło –
Ta zabrakło snahy.
Z mene Boha ne wyjszło,
Chocz ne wyjszło j słuhy.
Ja borowsja zapekło –
Nebo j dosi trjase...
Ja teper maju pekło,
A chotiw maty wse.

W nebi kryła machały –
My zczepyłys' udwoch.
Jak ty kryknuw, Mychajłe! –
"Chto za Switło – jak Boh?!" –
I obraza rozkwitła,
Ja spynywsja, jak stij:
Nacze ż ja – Wojin Switła.
To za szczo ż oto – bij?..

Szczezła syła z prawyci
Do samoho płecza...
Ne twoji błyskawyci
Z wohnjanoho mecza,
I ne janhoły chorom,
I ne błysk Bożych ryz –
A pekuczyj toj sorom
Mene skynuw unyz.

Jak dywywsja zhory ty,
Opustywszy swij mecz!..
"Boh – ce zdatnist' tworyty,
A ne włada bez meż!.." –
Hromom janhols'ka pisnja
Duszi rwała iz dna –
Ta dlja mene – zapizno;
Ja uże – Satana...

Szczos' tam stysły łeszczata
Nacze ż sercja nema –
"Boh – to zdatnist' proszczaty..."
Satana – to pit'ma...
To ż trymaj swoju Sferu,
Szczo ne dałas' meni, –
I probacz Łjucyferu,
I ne wir Satani!..