Povertav doli dyshlo –
Ta zabraklo snahy.
Z mene Boha ne vyishlo,
Choch ne vyishlo y sluhy.
Ya borovsya zapeklo –
Nebo y dosi tryase...
Ya teper mayu peklo,
A chotiv maty vse.

V nebi kryla machaly –
My zchepylys' udvoch.
Yak ty kryknuv, Mychayle! –
"Chto za Svitlo – yak Boh?!" –
I obraza rozkvitla,
Ya spynyvsya, yak stiy:
Nache z ya – Voyin Svitla.
To za shcho z oto – biy?..

Shchezla syla z pravyci
Do samoho plecha...
Ne tvoyi blyskavyci
Z vohnyanoho mecha,
I ne yanholy chorom,
I ne blysk Bozych ryz –
A pekuchyi toy sorom
Mene skynuv unyz.

Yak dyvyvsya zhory ty,
Opustyvshy sviy mech!..
"Boh – ce zdatnist' tvoryty,
A ne vlada bez mez!.." –
Hromom yanhols'ka pisnya
Dushi rvala iz dna –
Ta dlya mene – zapizno;
Ya uze – Satana...

Shchos' tam stysly leshchata
Nache z sercya nema –
"Boh – to zdatnist' proshchaty..."
Satana – to pit'ma...
To z trymay svoyu Sferu,
Shcho ne dalas' meni, –
I probach Lyucyferu,
I ne vir Satani!..