Czy my szcze łjudy na swojij zemli?
Chto nas jawyw i my koho narodym?
Czużoho szczastja wiczni kowali,
Deszewi słuhy dorohych narodiw...

My ne raby, bo pnemosja w pany,
Bo wże j zabuły zwyczaji pohans'ki
I u paniw wyproszujem sztany,
I żupany donoszujemo pans'ki.

I pans'ku mowu prijemo j wczymo,
Bo u swojij wże j sliw brakuje nyni,
My po swojemu tilky mowczymo,
Nimi w Nimeczczyni, nimi i w Ukrajini.

Pobożno dywymosja w czużyj rozumnyj rot,
Chocz w tomu roti rozumijem tilky jiżu,
Szcze żywemo jakos', chtos' inszyj by ne wyżyw,
Jij Bohu, wse taky, wełykyj my narod.