A łjudy łyszałys' łjud'my... Zabuwały pro Judu,
Chodyły na Horu, szczob trisku znajty wid Chresta.
Pro mene iszcze plitkuwały, cikawi do błudu, –
Aż poky jim inszi, mołodszi, zajnjały wusta.

A łjudy łyszyłys' takymy samymy, jak buły:
Łehki do wydowyszcz, ochoczi do hroszej ta wtich...
Wony i ne znały – czoho tam kazaty: "zabuły"! –
Szczo chtos' tam pomer na chresti, jim znimajuczy hrich.

Prychodyw Matwij, szczos' pysaw, zachowawszys' wid włady.
Prychodyw Petro, spereczawsja z Matwijem, i pyw,
I wse ne p’janiw, i karawsja prymaroju zrady,
I płakaw, szczo Juda prodaw, a Petro, bacz – kupyw!..

A ja sobi dumała: Boże, a, może, j tak treba!.. –
My mały szcze szans, ta, jak zawsze, prohajały czas –
I hrich Ty znimaw na chresti wże ne z nas, a iz Sebe,
Szczob sumniwiw bilsze ne maty, karajuczy nas!..

I wse pozostałosja tak, mow niczoho j ne stałos',
Nemowby nikoho j ne wbyto w tim czesnim kraju –
Odnij tilky mami Joho stilky horja distałos',
Szczo pekła otoho wona ne zabude j w raju.

Wnoczi meni snyłosja Słowo, i buły w tim Słowi
I posmiszka, j bil, i proszczennja, i podych bidy –
Tak, nacze skupaw mene chtos' w okeani łjubowi,
I wynis na bereh peczali, i mowyw: "Idy!.."