Zranku ja łedwe oczi widkryw,
Hołowa znow hude, jak banjak.
Słabo pam’jataju, czoho ja wczora pyw,
Z kym, de, koły i jak.
P’ju łysze po swjatach, zowsim nebahato.
Tak, jak usi, tak i ja.
Zawtra znowu swjato – Deń melioratora,
Tiszyt'sja wsja sim’ja.

Pryspiw:
Ech, natura słow’jans'ka moja
Znow pokaże obłyczczja swoje.
Jak sidaju ja pyty, to mene ne spynyty,
Budu pyty ja poky szczos' je.

A w duszi ja takyj demokrat –
P’ju use, szczo ridke, krim wody.
Obmywaju wsi swjata pidrjad,
Kałendar pid rukoju zawżdy.
My ne tak żywemo, bo bahato p’jemo,
A bahato p’jemo, bo żywemo ne tak.
Nyni znow huljaju, tilky szcze ne znaju
Z kym, de, koły i jak.

Pryspiw

A w Ameryci, każut', ne tak.
Tam małeńkymy dozamy p’jut'.
Ujawljaju, jakyj tam bardak –
Necikawo tam łjudy żywut'.
Budemo drużyty, budut' z namy pyty
Prołetari wsich krajin.
Naływajmo, bratcja, szczob ne zmarnuwawsja
Deń ni odyn.

Pryspiw