Sywa żinka ide po dorozi,
Po dorozi ważkoho żyttja,
Omywajut' stari nohy slozy,
Wona zwykła do swoho buttja.
Wona wtomłena – każe – troszky,
Bo bidy najiłas' spowna.
Prodaje pid weczir wołoszky,
Bo załyszyłas' zowsim odna.

Pryspiw:
Wołoszky w żytti, doszczem omyti,
Jich oczi syni, jak nebo synje.
Kryczat' wołoszky w rukach staroji:
Probyły zemłju na Ukrajini.

Stara żinka ide do domu
I trymaje w starych rukach
Ti ziw’jali pid weczir wołoszky
I sloza na synich oczach
Tycho-tycho tak promowljaje:
"Probaczajte kwity mene,
Tu, szczo wasze żyttja obirwała
A żyttja na zemli odne!"

Pryspiw (2)

Stara żinka ide dodomu,
A za neju jiji bida,
Prodaje pid weczir wołoszky,
Bo załyszyłas' zowsim odna...