U switannja oczi zołoti,
U proszczanni szczastja ne buwaje,
Ałe zhaduj, szczo na cij zemli
Des' je ja, i ja tebe kochaju.

Chaj spływajut' roky, mow w pit'mu,
I roztane obraz mij miż inszych,
Ałe duszu ty wiz'my moju,
Szczob wona tobi swityła wiczno...

I widczyny serce swoje dlja tepła i mriji,
Wyr poczuttiw w duszu swoju wpusty.
W sjajwi zirok daj wirnyj szljach ty nowij nadiji,
Bo tilky tak zmożem my porucz ity.

Ne każy, szczo projdesz ciłyj swit,
Ta mene kołys' taky zhadajesz.
Ne każy, szczo skriz' miljony lit
Ty u snach mene swojich piznajesz.

U switannja oczi zołoti,
U proszczanni szczastja ne buwaje,
Ałe zhaduj, szczo na cij zemli
Des' je ja, i ja tebe kochaju.

Chaj ne zawżdy majem w żytti my wse j odrazu,
Inkoły bil ranyt' do sliz w oczach.
Ne pidpuskaj w serce swoje ty hirku obrazu –
Ce bude nasz, dosi nezwidanyj, szljach!