Stojit' jawir nad wodoju,
W wodu pochyływsja,
Sydyt' kozak u temnyci,
Tjażko zażurywsja.

– Ne chyłysja, jaworońku,
Bo szcze-s' zełeneńkyj,
Ne żurysja, kozaczeńku,
Bo szcze-s' mołodeńkyj.

– Jak meni sja ne chyłyty,–
Woda koriń myje,
Jak meni sja ne żuryty,–
Samo serce nyje.

Stojit' jawir nad wodoju,
Witer nym kołysze,
Sydyt' kozak u w’jaznyci,
Dekret mu sja pysze.

Dekret mi sja pidpysuje,
Win staw ta j dumaje,
Na Wkrajinu pohljadaje,–
Tam rodynu maje!

– Oj maju ja rodynońku
Dałeko wid mene,
Zdaje my sja, wydyt' my sja,
Zabuły za mene!

Łetyt' woron z czużych storon
Ta j żalisno kracze,
Wyjszła neńka na podwir’ja
Ta j za synom płacze.

Ty, worone czornokryłyj,
Wysoko litajesz,
Czy mnoho ty moho syna
Na wijni wydajesz?

– Tam wydaju pry Dunaju,
Dribne łystja pysze,
Dribońkymy slizońkamy
Wse tjażeńko dysze.