Oj na hori żyta mnoho,
Połowyna zełenoho.
Tam diwczyna żyto żała,
Ja z kozakom rozmowljała.
Wyjmyw kozak szabłju ostru,
Widtjaw diwci żowtu kosu,
Kynuw jeji w tychyj Dunaj.
Oj w nediłju poraneńko
Wyjszła mamka po wodońku.
Wzjała wody zaczyraty,*
Wzjała kosa prypływaty.
Zaczerła ji w konowoczku,
Prynesła ji dodomoczku,
Prynesła ji dodomoczku,
Postawyła pry stołoczku.
– Oj wy, chłopci, syny moji,
Osidłajte koni w szory,
Jak sidłajte, tak sidajte,
Swoju sestru dohanjajte.
Jak sidłały j osidłały,
Sweji sestry dohanjały.
Dohonyły ji w Warszawi,
Szczo sydiła w sribnij ławi.
– Oj ty, sestro, sestro nasza,
De-s podiła towarysza?
– Sribło-złoto zabyrajte,
Towarysza ne rubajte.
Sribło-złoto ws'o zabrały,
Towarysza porubały,
Towarysza porubały,
Swoju sestru z sobow wzjały.