Widłetiw żowtyj łyst, kowdroju wkryw.
Tepło tak, niżno nam dołoni zihriw.
Zachopyw nas u połon, zaczaruwaw.
Potim dowho, bezsoromno nas obijmaw

Pryspiw:
Zahornuw żowtyj łyst – nas ne znajdut' teper...
My odni, łysz my udwoch – nas ne znajdut' teper.

Płacze doszcz, i płaczesz ty, derewa płaczut',
Płaczu ja – nawkoło nas chołodnyj, mokryj, żowtyj łyst.
Tebe wże bilsze tut nema, mene wże zowsim tut nema.
Łyszywsja łysz harjaczyj podych z naszych wust...

Pryspiw:
Nu czomu twoju wesnu ja ne widczuw ranisz
Nu czomu twoju wesnu ja ne znajszow ranisz