Poobicjaw. Wse poczałos' z poczatku.
I rozumiw. I rozumiw, czoho chotiw.
Podaruwaw jij pownu szczastja klitku.
Tam zaczynyw i prosto połetiw.

Widkryj swoje serce – pohane mynet'sja.
Wdjahny swoji kryła. Ty majże złetiła...

Pryspiw:
Wona chotiła z nebom, wona chotiła
Złamaty wsi kordony, wona prosyła...
Ta klitka ne puskała – u nij duszi nema.
I ptacha ne złetiła, bo klitka – to tjurma.

Ne obicjaj. Ne poczynaj. Ne treba!
Ne rozumiw, ne zrozumiw czy ne chotiw...
Wtraczenyj czas, kradeni zori z neba,
Zajmani sny, zajmanyj swit i ty.

Pryspiw