Koly podych zhoryt' v tu z samu myt'
Ya vidchuyu yak tilo trishchyt'
De toy, chto vse ce prydumav?
De?! Vin napevno spyt'.
Svitlo napovnyuye budni
Stinky shkiry nahriti davno
Trishchyny pokryly vse tilo
Boyus' aby ne vmerlo vono

Ruynuyem zemlyu – Chto?! – My sami
Ruynuyem nebo – Chto?! – My odni

Misyac' v pit'mi, sonce v bahni
Dumy moyi yak na viyni
Nebo moye rodylos' i dosi zyve na zemli
Rozpalyuyem v hrudyach bahattya
Vsmoktuyuchy v sebe zori
Plyuyemo na te, shcho ye zlo
Protylezne shukayem nahori

Hodi prykydatys' durnym. Dosyt'!
Nikoly ne bud' tym, chto prosyt'!

Yak by ne chotiv – ne bude bez boyu
Biy miy bude lysh sam z soboyu
Nadiyi moyi rozmyti rikoyu
Nebo! Moye zavzdy zi mnoyu

Koly tilo moye v grunti hnyye
Mene chvylyuvaty vse perestaye
Vse, shcho zylo pislya smerti
V dumkach na nebo sebe viddaye
Ya tak ne chochu v pustelyu
Vohnyk zseredyny b’ye
Dyvlyachys' kriz' zemlyu na chmary
Ya-ya-ya nache ye!

Ce tilky nache... Bo... Mene nema
Ya hirko plachu... Bo... Chmar nema

V lyuds'kych dumkach perevazno prach
Dyvlyachys' na ce perepovnyuye zach
Vidchuttya meni pidkazuye, shcho myt' i zirve dach
Vse nebo v moyich ochach, vsi zori v moyemu serci
Chto c'oho ne bachyt', dumayut' yak merci

Hodi prykydatys' durnym. Dosyt'!
Nikoly ne bud' tym chto prosyt'!

Yak by ne chotiv – ne bude bez boyu
Biy miy bude lysh sam z soboyu
Nadiyi moyi rozmyti rikoyu
Nebo! Moye zavzdy zi mnoyu

Nebo... Pohlyan u vichi
Nebo... Ne pokazuy spynu
Nebo... Ya ne proshu dvichi
Nebo... Nikoly ne puskay na mene svoyu spynu