Prolyahla doroha vid tvoyich vorit
Do moyich vorit, yak struna.
To chomu zhubyvsya tviy samotniy slid –
Znayesh ty odna, ty odna.

Zymna osin shche toy slid lystyam ne nakryla,
Bo do tebe navesni ya povernus', myla.
Tvoyi ruky ya viz'mu znovu v svoyi ruky,
Ne rozkvitne pomiz nas zovtyi kvit rozluky.

Pryspiv:
Ne chovay ochey blakytnyi promin,
Zaspivay meni v ostanniy raz.
Pisnyu tu viz'mu sobi na spomyn,
Pisnya bude pomiz nas.

Bo tviy holos, bo tviy holos – shchedra povin,
Ya mov kolos, zelen-kolos neyu poven.
Zovtyi lyst spade i vyroste zelenyi,
A ty v pisni budesh zavzdy bilya mene.