Yak ishov ya opivnochi
Ponad tychoyu vodoyu,
Zacherpnuv u ruky sriblo
Te, shcho misyac' tam zalyshyv,
I zrobyv ya z noho persten...

A yak sonce pryvitalo
Mene vranci v chystim poli,
Ya znayshla vinok z barvinkom,
Nedopletenyi uchora,
I zrobyla z noho persten...

Pryspiv:
Dva persteni – to dlya tebe,
Vybyray, shcho lyubysh.
Dva persteni – to tviy usmich,
A tviy usmich – moya zhuba.
Dva persteni dnya i nochi,
Ty viz'my z soboyu.
Yak znayty mene zachochesh,
Kyn yich vranci za vodoyu.

Znovu osin nam prynosyt'
V zlotych kronach neba prosin, –
Pomiz dyvnych barv dovkola
I vitry violoncheli.
Ne sumuy za vesnotravnem.

Tu z melodiyu zabutu
Dva persteni nahadayut',
Nahadayut' yak zabudesh,
Ne znaydesh i ne polyubysh.
Ne sumuy za vesnotravnem.

Pryspiv (2)