Pryspiv:
Nam ne potriben spokiy dvom,
Nam ne potribna tysha cya,
Ya perekreslyu zaborony,
Shcho moho tila dotorka. (ves' kuplet – 2)

Prosto den s'ohodni harnyi,
Prosto ranok buv bezchmarnyi,
Dvi hodyny na svitanku
Ya stoyav na svoyim ganku.
Pislya vazkoyi nochi
Ne mozu i ne chochu,
Lizty na stelyu, stiny
Mene bolyat' kolina.

Den poperedu zaymavsya,
Ya sobi samomu klyavsya,
Shcho ne bude bilshe nochi,
Bo ya ne chochu.
Zaraz vidchuvayu vtomu,
Sluchay, idy dodomu,
Bo vze ranok nastaye,
Chau-ou-ou-ye!

Pryspiv

Duze chotilos' pyty,
Sisty y prosto zapalyty,
Des' v kutok zabytys' temnyi,
Ale vse daremno.
Bihav po dvori sobaka
I na perechozych havkav,
Bo taka yoho robota
I yomu zavzdy ochota.

Pryspiv

Pochynavsya vidlik chasu,
Chysto tak yak toho razu,
Na dvory spuskavsya vechir
I davyv na plechi.
To bula vesna i koty
Braly bereznevi noty,
Polifoniya tych zvukiv –
Bula prosto muka.

Pryspiv