Smiyatys' budu, choch plachut' ochi,
Ya proty tebe – den proty nochi...

Pryspiv:
Ziv’yali kvity na doshchi –
V moyiy dushi, v moyiy dushi.
Shcho plachut' ochi – ne pytay,
Den proty nochi. Samota. (ves' kuplet – 2)

Ya. Nich. Vmyrayu poranenyi.
Bilym ozerom prostyradlo.
A kolo sercya pechal – hadynoyu.
Ta ne zaradyty, ni poradyty.
A poyizd krychyt' – az za horodamy,
Proshchayet'sya nyni suvorym klekotom
Iz tym, shcho vranci viynoyu narodzenyi
Z vohnem i bolem v serci poetovim.
Cey svit bayduzyi, a lyudy hrubi.
Falshyva niznist', falshyva laska.
Vin lyubyt' hroshi, brechnyu i trupy,
Chovayet'sya nyni za slavuyu kazku!

Pryspiv

Ya. Nich. Vmyrayu poranenyi.
Bilym ozerom prostyradlo.
A kolo sercya pechal – hadynoyu.
Ta ne zaradyty, ni poradyty.
Ziv’yali kvity, idit' chortu v zuby!
Vusta smiyut'sya, a serce plache.
Cholodni budni, zorstoki lyudy.
Ya, mov lokator, kriz' chmary bachu.
Pro tebe, svite, spivaty budu,
Smiyatys' budu, choch plachut' ochi,
Vstavaty budu vselyuds'kym buntom:
Ya proty tebe – den proty nochi.

Pryspiv