Nezabarom vse myne, ne vse pohano, yak zdavalosya,
Ale turbuye mene zaraz odne, shcho ya zlyusya.
Znyshcheni hnivom usi nervovi klityny,
Nu yak moze zyty tak normalna lyudyna.
Ya chochu znaty svoye misce sered siroho natovpu,
Bahato shcho tysne na mene, ya ne vyzyvu.
Napruzeni emociyi blyz'ki do zryvu,
Trymayte mene, bo ya myttyu vybuchnu...

Pryspiv:
Vybuchny, vybuchny...
Palay, palay, palay!
Vybuchny, vybuchny!
Ne zvolikay ni, ne zvolikay.

Ne strymuy sebe, ne zvolikay ni v yakomu razi,
Koly v zmozi vidpovisty na cherhovu obrazu.
Ne treba zodnoyi frazy, aby podolaty kordon,
Vybuchova chvylya znimaye kupu zaboron.
Vze nema soromu, vze nema kontrolyu,
Z mene dyke polum’ya rvet'sya na volyu.
Dostatno lyshe podychu dlya detonaciyi,
Chekay za sekundu nemynuchu lancyuhovu reakciyu.

Pryspiv

Proydy kriz' mene polum’ya,
Vse odno nichto ne pochuye
Proydy kriz'..., vse odno nichto ne pochuye.
Proydy kriz' mene polum’ya,
Vse odno nichto ne pobachyt',
Proydy kriz'..., vse odno nichto ne pobachyt'
Pobachyt', pobachyt', pobachyt', pobachyt', pobachyt'...

Ne zvolikay ni, ne zvolikay, palay, palay, palay.
Ne zvolikay ni, ne zvolikay, palay, palay, palay.

Pryspiv