– Breshesh u ochi, i ne boyishsya,
Ni Boha, ni chorta, ni susids'koho psa.
A ya zabuvayu, nevze tak buvaye?
– Ne viryu, ne znayu, to buv ne ya.
Ya buv u chati, na peryni, v chalati,
V ochi posmishka druznya, divka shche ne zamuznya.
– A ya buv v stodoli, ya chovavsya vid doli,
Taka moya dnyna, dusha – poroznyna.

Ce pustoty, doty,
Doky, vroky,
Tyahnut' za kray...

– Chuyu duch vrazyi synu, znayu cilyshsya v spynu,
I Desnu na proklony, pereyshly batalony,
I ty buv iz nymy, stav takym razom z nymy.
– Chas takyi shvydkoplynnyi, probach, ya – ne vynnyi.

Ce pustoty, doty,
Doky, vroky,
Tyahnut' za kray...