– Breszesz u oczi, i ne bojiszsja,
Ni Boha, ni czorta, ni susids'koho psa.
A ja zabuwaju, newże tak buwaje?
– Ne wirju, ne znaju, to buw ne ja.
Ja buw u chati, na peryni, w chałati,
W oczi posmiszka drużnja, diwka szcze ne zamużnja.
– A ja buw w stodoli, ja chowawsja wid doli,
Taka moja dnyna, dusza – porożnyna.

Ce pustoty, doty,
Doky, wroky,
Tjahnut' za kraj...

– Czuju duch wrażyj synu, znaju ciłyszsja w spynu,
I Desnu na proklony, perejszły batalony,
I ty buw iz nymy, staw takym razom z nymy.
– Czas takyj szwydkopłynnyj, probacz, ja – ne wynnyj.

Ce pustoty, doty,
Doky, wroky,
Tjahnut' za kraj...