Ya ne znayu, shcho robyty... Ya ne znayu, shcho kazaty...
De znayty charivni kvity, shchob tobi podaruvaty...
Shchob tebe prycharuvaty – na sekundu, na chvylynu...
Bo takych, yak ya, – bahato, a taka, yak ty, – yedyna...
Kozen vypadkovyi pohlyad zachipaye dyvni struny.
Koly ya z toboyu poryad, tilo probyvaye strumom.
Shepochu slova kochannya – ledve chutno... Tycho-tycho,
Adze ty moyi ziznannya vse odno zustrinesh smichom...

Pryspiv:
Ale mov solodkyi hrich –
Tvoyi huby, tvoyi ochi!
Zalyshytysya bez nych
Ya ne mozu i ne chochu!
Znovu sam sebe zryvayu –
Zalyshayus' i znykayu...
Shcho znachodzu, shcho vtrachayu –
Ya ne znayu, ya ne znayu...

Zachlynayuchys' u chvylyach tvoho zbudlyvoho smichu,
Porynayu v bozevillya i shukayu v nomu vtichu...
Spodivayus' na vidlyhu – ce dlya mene nadvazlyvo,
Bo probyty tvoyu kryhu nemozlyvo... Nemozlyvo!..

Pryspiv