De pochynayet'sya svoboda slova,
Tam i zakinchuyet'sya volya dumky!
Bo bydlom zovsim lehko keruvaty,
Ale ne pospishay i podyvys' na svoyi ruky...

Bo vynen ne tvorec' v svoyich diyannyach,
A toy, chto dav yomu yoho svobodu,
Tvorec' zavzdy pravyi u svoyich spravach,
Lysh tvoya bezdiyalnist' vsim na shkodu!

Chay svit pochuye miy protest – moye movchannya,
Arystokratiya movchyt'!
Bo chas poklasty kray usim nashym strazdannyam,
Antysystemnyi teroryzm bez zayvych sliv chay vas navchyt'!

Chiba vy ne raby, yakshcho v vas vse zabraly?
Chiba vy ne raby, yakshcho shynkuye demokrat?
U vas vony krayinu y pravo slova vidibraly,
A vy spokiyno y v cherhu tycho lyzete yim zad!

I chto v nash chas shche dosi v obicyanky viryt'?
Komu ce vyhidno na koznoho postiyno vishaty yarlyk?
Yakshcho krayinu rozdilyly na bahato techiy,
Ce vze oznaka toho, shcho u vsich des' rozum znyk.

Koly z zemlya pozbudet'sya cych vyrodkiv,
Koly z nareshti vony usi pomrut'?!
Pid rozstril vsyu zydivs'ku vladu
Ta mentivs'kych vylupkiv,
Yaki im’ya krayiny nashoyi za hroshi prodayut'.

Chay svit pochuye miy protest – moye movchannya,
Ne zrozumity vam, shcho koznomu – svoye!
Vasha nezdatnist' zyty i borotys'
Chay ne porodzuye u miy bik krytyku, yak zle...