Prychodzu, Hospody, do Tebe,
Vtomylas' yty po manivcyach,
Bo spravznoho shchastya
Ne buvaye bez Tebe,
Bo Ty zyttya, Ty istyna i shlyach.

Probach meni za nedoviru,
V hrichu tikala vid Tvoyich ochey,
U temnomu lisi boyalasya zviriv,
A mistom yshla chuza sered lyudey.

Zabrela u terny kolyuchi,
Vrosla v kaydany skrypuchi,
I tam, za gratamy,
Pobachyla klaptyk neba,
I serce zaplakalo:
Probach meni za vse.

Prychodzu, Hospody, do Tebe,
V ochach ne strymaty slozu.
Mene Ty probachyv, dav serce haryache,
I cey vohon ya lyudyam ponesu.