Spada rozevyi kvit iz yablunevych vit,
I sonce prynis leleka,
Charivnyi cey svit, koly dvadcyat' lit
I osin shche tak daleko.

Pryspiv:
Oy, koni, koni, koni, moyi koni,
Ne vtrymaty meni vas na pryponi.
U hryvy viter b’ye sto shchast', a de moye?
Ne rozhubit' pidkovy, moyi koni! (ost 2 ryadky – 2)

I znav ya chasu plyn, traplyalos' vsyudy klyn
Ta bilshe strichalys' druzi,
Ta vse z, yak ne kyn, mychtyt' klyatyi mlyn
I mele lita na kruzi.
Leleka-zorelit vze kotryi perelit
Svyatkuye na Oboloni,
Zletiv rozevyi kvit iz yablunevych vit,
Meni zaporoshyv skroni.

Pryspiv (2)

Ne rozhubit' pidkovy, moyi koni! (2)