Po vichniy dorozi u poshukach pravdy y dobra
Ydemo my udvoch – ya i zinka z moyoho rebra.
Use, shcho znayshly, u malenkyi naplichnyk zbyrayem –
Koly nazbyrayemo vdostal, zemlya stane rayem.

A vzdovz toho shlyachu – chymalo pryvatnych rayiv:
Dobra povni kluni, a pravdy – choch lozkoyu b yiv...
My yshly y kushtuvaly, aby chazyayiv ne obrazyt' –
Ta pravda hlevka, a dobro yich v naplichnyk ne vlazyt'...

Po vichniy dorozi my, zovsim ne vichni, ydemo
I slovo do slova skladayet'sya v pisnyu samo.
Koly naskladayet'sya dosyt' i my zaspivayem –
Zemlya zrozumiye, nareshti, yak staty yiy rayem!..

A vzdovz toho shlyachu stoyat' vydatni spivaky,
Shcho mayut' na prodaz taki vydatni spivanky! –
Ta skilky b vony za uzbichchya svoye ne zmahalys' –
Chorty tancyuvaly i yanholy tycho smiyalys'...

Po vichniy dorozi u poshukach pravdy y dobra
Ydemo my udvoch, ya i zinka z moyoho rebra,
Use, shcho znayshly, u malenkyi naplichnyk zbyrayem,
Koly nazbyrayemo vdostal, zemlya stane rayem...