Oy letila zozulechka hori ponad sela,
Chohos' nashi shynkarochka sumna, nevesela.
Chohos' nashi shynkarochka sumuye, sumuye,
Vona svomu shynkarevi smertonku hotuye.
Pishov shynkar molodenkyi na druhyi shenk pyty,
Ya shynkarka-hospodarka toporec' hostryty.
Nahostryla, nahostryla ta y barzo poklala,
Ya vna svomu shynkarevi pravdu ne skazala.
Pryishov shynkar molodenkyi ta y siv kolo stola:
– Davay, myla, yisty-shyty, bula by-s' zdorova!
Dala myla yisty-pyty, vzyala si svaryty.
– Utikaymo, pani-brate, tu si chotyat' byty!
Oy tikaymo, pani-brate, do tret'oyi chaty,
A nay shynkar z shynkarkoyu ta y lyahayut' spaty.
Oy lih shynkar na lizechko, a vna na prypichku,
A yak shynkar tverdo zasnuv, zasvityla svichku.
Svichka bula voskovaya, zachala palaty:
– Dopomahay, syakyi-takyi, shynkarya rubaty!
Oy zatyala dvichi v plechi, ya dva razy v hrudy,
Dytynka si probudyla: ya shcho z toho bude?
Dytynka si probudyla, a ona si zlyekla,
Bez chobitka, bez fartushka do matinky vtekla.
Prybihaye do matinky: "Puskayte do chaty,
Pryishly lyachy-haydamachy shynkarya rubaty!"
Maty bula zdohadlyva ta y si zdohadala:
– Breshesh, suko, breshesh, donyu, – sama-s' porubala!
Za shynkarem-orendarem otec'-maty plache,
Za shynkarkov-orendarkov chornyi voron krache.