Ty werneszsja kołys' w toj perszyj deń,
Ty werneszsja i wse zhadajesz znow.
Ja choczu, szczob zbułys' słowa piseń,
Ja choczu, szczob zbułas' łjubow.

Pryspiw:
U tebe łjubow – odna.
U mene łjubow – odna.
Kriz' roky wede wona
U toj najperszyj deń.
U szczastja – swoja struna,
U doli – swoja wesna.
Chaj bude zawżdy wona
W połoni u piseń.

Sim krokiw do wesny – ta znowu snih,
Toj niżnyj biłyj snih winczaje nas.
Ja choczu, szczob zbułys' zymowi sny,
Ja choczu, szczob łjubow zbułas'.

Pryspiw

Nechaj iszcze zyma – ta wse odno
Ja dweri widczynju swojij wesni.
I szczastja pryłetyt' w moje wikno
I sonce prynese meni.

Pryspiw