Nebo w synich zirkach sered biłoho dnja
I nichto ne czekaw wohnjanoho konja.
Z połynowych stepiw czerez kilka stolit'
Nałetiw, zachropiw i, jak fatum, stojit'.

Pryspiw:
Wirnyj mij, ridnyj mij, konju mij wohnjanyj
My na swjati nadij za witramy wesny.
Wirnyj mij, ridnyj mij, konju mij wohnjanyj
My na swjati nadij za witramy wesny.

Twoje serce spiwa i twij hołos surmyt',
Tilky mit ożywa w naszu zorjanu myt'.
Nebo w synich zirkach sered biłoho dnja
I nichto ne czekaw wohnjanoho konja.

Pryspiw