Perszyj raz meni tak prykro
Za rizki swoji słowa,
Szczo chotiw by jich zabraty,
Łysz ne czuła by wona.

Pryspiw:
Nikoły ja ne dumaw
Pro syłu naszych sliw,
Takych łehkych j pryjemnych –
Abo takych rizkych.

Skażesz, szczo neprawda ce.
Czoho warti ti słowa?
Ta dlja odnych bajduże ce,
A inszym – wartist' dnja.

I jak meni do neji jty,
Słowa jaki, jaki znajty?
Szczob znow dowiru widnajty
Chocza b na myti, ne na dni?