Bud' soboju, de łysz zmożesz:
I u snach, i najawu;
Bud' soboju, bo ne zmożesz
Werszyty dołju swoju.

Pryspiw:
Widnosnym je ponjattja
Standartiw dlja żyttja,
Jake pływe rikoju,
De zminna teczija.
Ja wirju: perejty łysz
Cju riczku zmożut' ti,
Szczo załyszyłys' wirnymy
Sobi w burchływi dni.

Jakszczo skaże chtos' tobi,
Szczo smak twij – to riweń dna,
Ne zważaj na ce, bud' wirnym
Ty sobi use żyttja.

Jakby wsi buły my riwni,
Czy buła by teczija?
Pidnimaty treba riwni,
Na jakych stojit' Zemlja.

Jakszczo choczesz szczos' zminyty,
To pracjuj, ne rwysja w lis,
Hołowne – ne zupynjatys',
Tancjujuczy żyttja twist.