Szczodeń jiji ty baczysz uwi sni,
Twoje żyttja – w jiji wikni.
Wsi kwity ty b łysz jij widdaw
J suzir’ja z neba jij distaw.

Pryspiw:
Ty łjubysz jiji, ty łjubysz jiji –
Jak soncja harjaczoho prominnja jasni.
Ty łjubysz jiji, ty łjubysz jiji,
Jak wodu j powitrja, – ce treba tobi!

Koły wże ty hotowyj jty
Iz neju porucz nazawżdy,
Powir meni: ce ta łjubow,
Szczo zihriwaje naszu krow.

Najkraszcze w switi poczuttja
Take składne, jak wse żyttja,
Ta jak pro neji mrijesz ty,
Łjuby jiji, łjuby, łjuby.

Jakszczo żywe łjubow u was,
Cinujte cej prekrasnyj czas.
Nechaj żahucze poczuttja
Horyt' w sercjach use żyttja.