Szczo tiji hory, szczo teje more –
Pisok pid popkoju, jak nerypucze liżko...
Szczo ti kurorty, mow natjurmorty,
A ty ż bo w’jazeń cinnostej hromads'kych, –
To je twoja tjurma!

Szczo teje misto, mowby namysto –
Towczut'sja rebra u trołejbusi mis'komu...
I ta stołycja – dlja sercja krycja,
A ty ż bo w’jazeń cinnostej hromads'kych, –
To je twoja tjurma!

A teje seło – dusza weseła,
Czysteńki kizońky ta dobriji korowy...
I ti sadoczky ta ohiroczky,
A ty wże w’jazeń cinnostej rodynnych,
A wse insze – tjurma!