Use żyttja wahony tjahaje,
Za tu robotu podjaky ne maje.
Tak żyw łokomotyw. (2)

A ta robota – tjahty iz bołota
Za wucha na switło – u nowi worota.
Tak żyw łokomotyw. (2)

Oj, mamo-mamo,
Newidomyj infinityw...
Mamo-mamo, łokomotyw!
Oj, mamo-mamo,
Newidomyj łokomotyw...
Mamo-mamo...

Wytjah na horu dubowi wahony,
Prylih widpoczyty: ne treba korony!
Tak żyw łokomotyw. (2)

A ti wahony unyz pokotyłys',
Bo po uchyłu, bo je szcze syła.
Inercija je, tjahacz wże ne dije –
Chaj wczepyt'sja zzadu, jakszczo pospije!

Toj pojizd piszow, joho wże nemaje,
A łokomotyw jakohos' czekaje.
Poperedu joho wahony łetiły –
Poperedu bat'ka – do pekła-mohyły!