Samotńo u zamku s'ohodni,
Panna chodyt' odna
Po temnij smużci bezodni,
Peczalna i sumna.

A temni wełyczni bryły
Stin zamkowych, okean
Zływajut'sja z jiji tiłom,
Wplitajut'sja w jiji stan.

U poszuku bujnoho cwitu
Błukaje dusza jiji,
I radoszcziw dennoho switła
Błahaje panna w pit'mi.

A morok zakruczuje w tanci
Bezwychodi, bołju, żury
I sliw zakrywawłenych wranci,
Newypłakanoji slozy.

Ne bude nikoły niczoho –
Ni spowidi, ni kajattja,
Łysz wiczna u mukach doroha
Po szljachu swoho nebuttja.