Hołos witru stych, u złeti wesny,
Ponesłys' do soncja ptachy,
I spynywsja czas omanływych mrij.
My na złami tajemnyczych podij,
Zaszepoczut' spljaczi polja,
I znajdet'sja dolja moja,
Ja ne znaju, kudy wże podit'
Hołos witru u złeti, szczo stych.

Pryspiw:
Dolja moja, ja błukaw dni i noczi bez tebe,
Na samoti ja jszow nawprostec' w majbuttja.
Dolja moja, ne zabudu tych noczej błakytnych,
Koły wpiznaw ja fiłosofiju sercja.

Zdijnjałys' chwyli pisni w błakyt',
Szczob szljachy pojednaty na myt',
Zarewe staryj Did nasz Dnipro
I switanok zahljane w wikno.
Skołychnułys' hołosysti zirky,
Zakrużljały tanok u żurbi,
I nakryw misjac' swit wes' kryłom,
I poczawsja w żytti perełom.

Pryspiw (2)