Koły stychaje deń
I połochływo switjat' zori,
Zamrijano mowczyt' błakyti dałecziń
I w tij błakyti my zustrinemos' z toboju.
Ta ne sudyłos' nam wtrymaty niżnu myt'.
Probacz meni, za ti słowa bołjuczi,
Szczo propływały pomiż son,
Za poczuttja – oksamytiw niżnu prosyń,
Jaki zostałys' u sercjach.

Pryspiw:
Kryła kochannja moho, zlitatymut' w sni.
Zamyłuwawszys' mowczannjam werszyn,
Strimko zlitatymut' wwys'.
Nawit' z wuhłyn. Ta jim ne złetity,
Jakszczo zhorjat' u wohni.
Czekajesz znow nebaczenu myt'
De rozkrywajet'sja prostir dumok,
I w twojich snach serce bołyt',
Zełenije wesnoju wicznosti płyn.

Pryspiw

Wirnist' – łebedyna krasa,
Kłycze hołos dibrow,
Zwuky torkajut'sja raju,
Szczo zahojit' łjubow.
Kryła – zanadto micni,
Szczob upasty z werszyn,
Ta jim ne złetity uwys',
Jakszczo jim zabrakne sył.

Pryspiw