Yoho im’ya, tobi znayome, vin Molfar,
Rukamy chmary, rukamy chmary rozhanyav.
Vin svoyu donku, vin svoyu donku ne viddav,
YiYi vsi hraly, ale ne znav pro ce Molfar.

Koval pidkovu, koval pidkovu ne skuvav,
Sluzytel cerkvy – vin svoyu pastvu ne zibrav.
I kozen z vas by pered neyu ne vstoyav.

Ni molodoho, a ni staroho vze nema,
Chto vmer vid hromu, a chto vid hostroho noza,
Molfar smiyet'sya, Molfar tancyuye na hrobach.

I vsi, chto chtyvyi, buv donci mylyi,
Vony vmyraly na rukach.
Tym, chto kochalys', v hrichu kupalys',
Vin vtilyuvav naybilshyi strach.
Bo pravyt' u lisach!
Tancyuye na hrobach!